Akay CEMAL

Kıbrıs Türk halkı, mecliste temsil edilecek siyasi partilerin adaylarını belirlemek üzere yarın sandık başına gidecek. Seçim kampanyası sürecinde çok şeyler işittik. Çok şeyler söylendi. Çeşitli vaatlerde bulunuldu, sözler verildi… Bazıları akla yakındı, bazıları değildi!

Malum; seçim kampanyalarında makul söylemler olduğu gibi, inandırıcı olmayan, gerçekleştirilmesi olanaksız söylemler de yapılır. Nasrettin Hoca’nın dediği gibi, ‘Ya tutarsa?’ misali sözlere öteden beri alışığız. Ama bir de ülke gerçekleri var ki, bazı söylemler karşısında dudak bükülür.

Arif Salih Kırdağ’sız bir seçime geçiriyoruz. O da kabuğuna çekildi. Ancak olup biteni de yakından izlemiyor değil. Kendine göre değerlendirmelerini de yapıyor. Çok girdi çıktı böyle seçimlere… Eskiler hatırlar. Daha önceleri emekli öğretmen Hasan Nahit vardı ve hemen her seçimde adaydı. Özellikle de cumhurbaşkanlığı seçimlerinde.

Anibal Lokantası’nın üst başında, Resa’nın pastanesinin yanında meşhur bir kahvehane vardı. Adı da “Enver’in Kahvesi” idi. Motosikletini duvara dayadıktan sonra, kahvehanenin önünde sandalyeye çıkar ve meydana hitap ederdi… Kalabalık olsa da, olmasa da konuşur, cumhurbaşkanı seçildiği takdirde neler yapacağını anlatırdı. Yan tarafta da meşhur ‘Yıldızlar Restoran’ vardı… Sinemalar da Çağlayan yolunda olduğundan yaz aylarında oraları kalabalıktı…

Ne seçimler gördü geçirdi bu toplum? Kısa da olsa, geçmişten bir nostalji yaşatalım dedik.

Ama bu defaki farklı… İlk kez sekiz parti ve 400 kadar da aday yarışıyor. Yaratılan fırsatlar nedeniyle bayan adayların bolluğu da renk kattı seçim kampanyasına. Meclisteki 50 sandalye için kıyasıya yarışan siyasi partiler, çıkacak sonuçlara göre, nasıl bir koalisyon oluşacağına dair fikir üretmeye başladılar bile. Adaylar ise meclis kapısından içeri girebilmek için durmadan nefes tüketiyor. Son saatlere kadar da çaba göstermeye devam edecekler. Çünkü bu, her zaman ele geçen bir fırsat ya da şans değildir.

Adaylar arasında zengin olanı da var, fakir olanı da! Orta halliler daha fazla. Ama doğruyu söylemek gerekirse bu vatana, bu topluma hizmet edebilmek için tümü de hevesli. Hangi meslekten olursa olsun, iş yaşamında kendilerini kanıtlamış, başarılı adaylar var. Vizyon sahibi aday sayısı ilk kez çoğunlukta…  Kendilerine başarılar dileriz.

Evet; seçimden sonra, Kıbrıs sorununa ilişkin Türkiye ile esaslı bir durum değerlendirmesi olacak. Nitekim Türkiye Dışişleri Bakanı Mevlüt Çavuşoğlu, KKTC’de seçimlerin sona ermesini beklediklerini söyledi ve aynen şunları vurguladı:

“Seçim bitince oturup KKTC ile konuşacağız. O günkü parametrelerde sıkıntı yoktu, o parametrelerle Rum tarafı çözüm istemedi ve bir şeyi anladık ki, bu parametrelerle on yıl daha müzakere etsek Rum tarafı çözüme yanaşmayacak.”

Çavuşoğlu, en gerçekçi ve en sağlıklı teşhisi koydu ve Rum tarafının tanınmış bir devlet, aynı zamanda AB üyesi olduğunu, Kuzey’e oranla ekonomisinin daha iyi durumda bulunduğunu, dolayısıyla sahip oldukları olanakları Türklerle paylaşmak istemediklerini kaydetti.

Bunları çok yazdık, çok kez dile getirdik. Bunlar bu adanın gerçekleridir. Bundan ötürü Rum tarafı zamana oynamaktadır. Onlar, Annan Planı referandumundan sonra ödüllendirilmesi gereken, ancak cezalandırılan Kıbrıslı Türklerin ambargolar ve izolasyonlarla dize gelmesi beklentisindeler. Sözde demokrasi şampiyonu ülkeler, ambargoları kaldırsınlar bakalım, Rum tarafı nasıl da kuzu kuzu uzlaşmaya yanaşır?

İşte Kıbrıs meselesinin püf noktası budur. Gerçek durum bu şekildeyken, bu mantıkla uzlaşmaya varabilmenin, Süleyman Demirel’in meşhur sözüyle ‘mümkünatı’ yoktur! Anlaşabilseydi Talat’la Hristofyas anlaşırdı… Ancak Hristofyas da olsa, her kim de olsa, Ulusal Konsey’in çizdiği politikadan sapamaz, imza atamaz.

Seçimde olsak da, olmasak da, her zaman bu gerçekleri bilmemiz ve ona göre değerlendirme yapmamız gerekmektedir. Ada’nın kuzeyinde barış ve huzur içinde, sağlam bir ekonomik yapıyı oluşturma çarelerini arayıp bulmalıyız. Bu konuda tek desteğimiz Türkiye’dir.