Songuç KÜRŞAD

Geçen hafta GAÜ-Çetinkaya’yı yenerek ilk galibiyetini alan ve dikkatleri üzerine çeken Mağusa Türk Gücü’nün bunu anlamlı noktaya getirebilmesi Yeşilova deplasmanında alacağı bir galibiyetle mümkün olacaktı. Çıkış yapabilmesi için seri galibiyet yakalaması gereken sarı yeşilliler Yeşilova karşısında bunu gerçekleştirebilmek için gerekenleri yapamadı. Daha doğrusu kendi sahasında çok kontrollü oynayan ve hiç kaybetmeyen bir rakip vardı ve onların bu anlayışını bozabilecek performansı sergileyemedi. Tek puan geliyor, en azından deplasmanda bir puan da fena değildir dedikleri anda da yani uzatma bölümlerinde yedikleri gollerle yeniden sıkıntılı sürece dönüş yapmış oldular. Aslında maçın genelinde futbol kalitesi olarak her iki takım da kazanmak için gerekenleri yapmaktan uzak oldukları için beraberlik havasında bir maçtı. Pozisyonu az, kale önü tehlikeleri yok denecek kadar az bir maçta uzatma bölümü de olmasaydı sıkıntılı bir maçın notlarını aktarma durumunda kalacaktık.

Yeşilova gerçekten iyi bir takım oluşturdu. Mücadeleleri, yardımlaşmaları, oyuna konsantreleri iyi. Ligde tek mağlubiyetlerinin olması savunmanın göbeğinde Binya gibi çok tecrübeli bir futbolcunun zaman zaman Okan, zaman zaman da Bayram ile sağlam bir ikili oluşturması. Önlerinde bir başka tecrübe Adeleke müthiş güven verici futbol sergiliyor. Savunmanın kenarındaki ve orta sahadaki gençler ise çok çalışıyorlar. Kaleci Piro’nun güven verici etkisini saymıyorum bile. Akın, Okan, Talat, Aksel, Abdullah gibi lig tecrübesi olan futbolcuların kenarda oturtulması gençlerin çok çalışması sonrasında oluyor. Billy Mehmet ileride çok mücadele etmesine, çok çalışmasına rağmen yalnız kaldığı için etkili olamıyor. Lua Lua’nın sakatlığı onun performansını da olumsuz etkiliyor. Ama her şeye rağmen son ana kadar kazanma arzusunu taşımaları ve uzatmada iki gol birden bulmaları Yeşilova’nın ne kadar iyi bir takım olduğunu gösteriyor.

Türk Gücü iyi gününde değildi. O kadar tecrübeli futbolcuların bile futbola yeni başlamış gençler acemiliğinde olması anlaşılır gibi değil. Samuel Zokou’nun orta sahada, Kaan’ın ise savunmadaki eksikliği onları etkiledi. Aslında Sami, Halil, Faye ve Yasin’den oluşan savunmaları uzatma bölümüne kadar rahat oynadı. Sıkıntı orta sahadan hücum bölgesine olumlu top taşımakta. Genç Mehmet ve Hakan’ın etkisizliğini anlayabilirim de milli takımda orta sahanın yükünü çeken Fırat’ın bu kadar etkisiz olabileceğini anlamam. Türk Gücü’nün en çalışkanı Adil’di o da yalnız kaldı. Halil Turan yine o bildiğimiz Halil Turan değildi. Aslında takım kötü ama beklentilerin yüksek olduğu futbolcuların kötü olması daha da çok ilgi çekiyor. Beraberlikle bitirebilecekleri bir maçı uzatmada kaybediyorlarsa bunun adı konsantre bozukluğudur ve bu da onlara pahalıya patladı.