Psikolog Ayla KAHRAMAN
Acıyı, öfkeyi, korkuyu taşımaya çok erken zamanda başlamak ve alışmak demektir. Alışmanın ötesinde, bunları normalleştirerek büyümek ve duygusal bütünlüğü bir cendereye sıkıştırmak demektir.
Yani depresyon, suçluluk duygusu, kaygı gibi zararlılarla büyümek ve onları her gelişimsel dönemin sermayesi yapmak demektir.
Mutsuz ve çatışmalı bir ortama doğan bebek, ortamdaki mutsuzluğu, akranlarına göre daha çok sancılanarak, daha düzensiz uyuyarak, daha mutsuz çığlıklarla iletir.
Biraz daha büyüdüğünde, dünyasının merkezi olan anne ve babası kavga ederken kulaklarını ve gözlerini kapatır. Ağlar, şok geçirmiş gibi donakalır. Bazen araya girmeye çalışır. Kendini her şeyin merkezinde görme yaşındadır ve kendini suçlar. Her şey onun yüzünden oluyormuş gibi, değersizlik duygularını besler.
Bu arada öğrenir. Elbette anneden, babadan. Anne babası, onun dünyaya açılan penceresidir. İçinde bulunduğu güvensizliği kendi yaşına göre dışa vurur. Uyumsuz, içe kapanık veya saldırgan ve gelişimsel ödevlerinde akranları kadar başarılı olamayan bir sürece girer.
Gelişimi için olması gereken elverişli ortamdan yoksundur. Bu olumsuz durum, çocuğun, yaşamının her yönüne etki edecek güçtedir.
Akran ilişkilerinde saldırgan veya kaçıngandır. Kurallara karşı duyarsızdır veya aşırı bağlıdır. Bazen kendini ortamdan soyutlamış, başka bir dünyada yaşıyormuş gibi görünür. Aslında kendini bir şekilde korumaya almıştır.
Dışarıdan dikkati dağınık, akademik becerisi düşük ve derslere ilgisiz gibi görünür. İçeriden bakıldığında ise, depresyonun çocuk dünyasına yaptığı darbelerle karşılaşılır.
Biraz daha büyüdüğünde, çatışmaları da büyür. Kendini değerli, başarılı, sevilir hissetme ihtiyacını; özellikle ergenlik döneminde, tehlikeli yollara düşerek gidermeye çalışabilir. Bir yetişkin olduğunda, neyi istemediğini öğrenmiştir belki ama neyi istediğini ve neyi yapabilme becerisi olduğu konusunda, ellerinde hayallerinden başka bir şey yoktur.
Ebeveyn; çocuğunun duygusal, zihinsel ve davranışsal ihtiyaçlarını gidermekle yükümlüdür ve bu görevi ihmal ettiğinde telafisi yoktur. Bu nedenle en gerilimli aile ortamında bile, çocukların sağlıklı gelişimine yönelik önlemlerin ve destekleyici tutumların varlığını sağlamak gerekmektedir.
Yorumlar kapalı.